Με αφορμή την πιο κάτω φωτογραφία, είπα να γράψω ένα πόστ αφιερωμένο σε όλους εμάς που έχουμε κολλήσει με την τεχνολογία τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια που ξεχνάμε να ζήσουμε και να νιώσουμε τη στιγμή.

Αλήθεια τώρα, πόσο δύσκολο είναι να ζήσουμε πραγματικά το κάθε λεπτό της ζωής?

Πάμε σε συναυλίες και εκδηλώσεις με κύριο στόχο να έχουμε το καλύτερο υλικό για ποστάρισμα στο Φατσοβιβλίο και έτσι καταλήγουμε να χάνουμε την ουσία, την μουσική, το δροσερό αεράκι, την μαγεία της απλότητας…

Είμαστε τόσο πολύ μαζί με κάποιον αλλά τόσο μακριά ταυτόχρονα, γιατί η προσοχή μας είναι στα μαθηματικά των likes του Instagram.

Όπως λέει και πιο κάτω, ο κόσμος πλέον είναι σχεδιασμένος για να μας ρίξει στην κατάθλιψη. Μας μπουκώνει με ψέυτικες ανάγκες και άδειες υποσχέσεις. Μας σπρώχνει προς τα υλικά αγαθά και το δήθεν status για να αρέσουμε.  Μας αναγκάζει να είμαστε μέρος ενός καταδικασμένου συστήματος.

Είναι αλήθεια τόσο δύσκολο να σταματήσουμε όλη αυτή τη βαβούρα γύρω μας και απλά να ζήσουμε στη στιγμή? Πραγματικά η κυρία στην φωτογραφία είναι παράδειγμα προς μίμηση. Αυτή ξέρει το μυστικό!

Λοιπόν, κλείνω λάπτοπ, βάζω τη μουσική στο φουλ και πάω να γίνω και πάλι παιδί για μια στιγμή με το γιό μου…