Δεν ξερω τι χρειαζεται το παιδι σου αλλα ξερω τι χρειαζεται το δικο μου.
Το παιδι μου με χρειαζεται διπλα του. Να του δινω αφθονο χρονο και σημασια και ας λενε οι υπολοιποι οτι ειναι κακομαθημενος.
Το παιδι μου χρειαζεται χαμογελο; οχι μονο το δικο του αλλα να με βλεπει και μενα να χαμογελω.
Το παιδι μου χρειαζεται ηλιο, βουνο, θαλασσα, φυση και καποιο να του μαθαινει να βλεπει τον κοσμο με σεβασμο.
Το παιδι μου χρειαζεται να δοκιμαζει τα παντα σε γευση; ακομα και το χωμα…
Το παιδι μου χρειαζεται ανθρωπους που τον υπεραγαπουν γυρω του, για να πιστευει στην δυναμη της αγαπης και να ειναι ο ρομαντικος μου ιπποτης οταν τον χρειαζομαι.
Το παιδι μου χρειαζεται χαδια, αγκαλιες και φιλια για να θυμαται ποσο ομορφα περνας οταν εισαι μικρος τοσο δα. Και να μας το θυμιζει κι εμας…
Πανω απ’ολα χρειαζεται αγαπη… Μια δοση αγαπης ρε σε οτι κανω γι’αυτον…
Χρειαζεται να τον αγαπω οταν ειμαι κουρασμενη, οταν κανει σκανταλιες, οταν θελω τοσο πολυ να κοιμηθω ακομη λιγο το πρωι… Χρειαζεται να τον αγαπω οταν δεν εχω αλλη υπομονη, οταν ολα μου πανε στραβα, οταν κλαιει χωρις λογο…
Στην τελικη τι χρειαζονται τα παιδια για να ειναι καλα; Μια μητερα να εμπιστευεται το ενστικτο της αλλα και το ιδιο το παιδι οσο μικρουλι και διαφορετικο να ειναι. Η πραξη αυτη και μονο αρκει για πιο ευτυχισμενα παιδια…
